-
1 latro
I lātro, āvī, ātum, āre1) лаятьcanis timĭdus, vehementius latrat, quam mordet погов. QC — робкая собака сильнее лает, чем кусаетl. aliquem Pl, H etc. — лаять на кого-л. (pass. latrari a canibus PM)2) орать, горланить, рычать (latrant, non loquuntur C); громогласно требовать (l. aliquid sibi Lcr)rumpi et l. H — надрываться от крика3) шуметь ( undae latrantes V)4) урчать ( stomachus latrans H)II latro, ōnis m. (греч.)1) наёмник, преим. наёмный солдат Enn, Pl, Vr2) разбойник, бандит, душегуб ( plenus latronum locus C); пират (l. gentiumque vastator Sen)3) поэт. охотник V4) игральный камень, пешка O, MIII Latro, ōnis m.Латрон, римск. cognomen; наиболее известен M. Porcius L., оратор из Испании времён Августа Q, Sen
См. также в других словарях:
MILITES — I. MILITES Haeretici, qui alias Floriniani et Corpocratiani, sic dicti, quia de Militaribus fuerunt, Philastrius de Haeres. Part. 3. c. 10, II. MILITES qui aetate apud Romanos lecti, indicat Lex a Sempronio Graccho Tribuno Plebis lata: Ne quis… … Hofmann J. Lexicon universale